Поголемиот дел од овие мутации се појавуваат кај гените кои се најактивни, односно кои мозокот најмногу ги користи.

Сѐ уште не е јасно како овие природни мутации на гените влијаат на функционирањето на еден нормален мозок или до кој степен придонесуваат за одредена болест. Но, со следење на мутациите меѓу клетките научниците можат да научат нешто повеќе за тоа, како и за развојот на човечкиот мозок.

„Геномот на еден неврон е како археолошки запис на таа клетка. Ако испитаме доволно клетки во доволен број на мозоци би можеле да ја реконструираме шемата на развој на мозокот“, истакнуваат научниците.

Научниците и претходно можеле да го изолираат генетскиот материјал од еден неврон, но поради многу малата количина на ДНК во невроните не можеле да ја секвенционираат, со што споредбата со останатите клетки била невозможна. Сега, научниците го надминале овој проблем со помош на технологија која ги зголемува геномите во клетките, при што секвенционирањето на ДНК, како и споредбата со останатите клетки е возможна.

Научниците изолирале и секвенционирале геноми на 36 неврони од здрави мозоци донирани од 3 возрасни лица по нивната смрт. За споредба, исто така, секвенционирале ДНК што ја изолирале од клетките на срцето.

Откриле дека секој геном на невроните е уникатен. Секој имал повеќе од 1.000 мутации, а само неколку се појавиле кај повеќе од една клетка. Клетките кои делеле одредена мутација биле поврзани, па така научниците можеле да видат како различните клетки кај возрасните се поврзани едни со други за време на развојот. „Откривме дека клетки со едни мутации може да се наоѓаат веднаш до клетки со сосема различни мутации“, велат научниците.