Во галеријата на КИЦ на РСМ во Софија ќе биде отворена изложбата „Проткаени сеќавања“ од авторот Слободан Милошески. Изложбата е составена од дела во мал формат, создадени со примена на различни техники и материјали. Изложбата ќе може да се види до 30 август.
„Современата скулптура не познава граници. Нема материјал или технологија, од основни суровини до видео, што скулптурата нема да ја собере и искористи за свои цели, а нема ни формални параметри, како во случајот со сликањето, рамнината да ја ограничат. Секако, во моментов не постои некаков стил што поставува визуелни или концептуални ограничувања. Единственото нешто што скулптурата не може да го толерира, барем во теоријата, е ограничувањето на две димензии. Ова ја прави скулптурата зона на огромна креативна слобода. Во еден таков контекст на слобода и поле на креативност, македонскиот скулптор Слободан Милошески се решава во овој серијал на скулптури да го истакне значењето на скулптурите од мал формат. Според него, евидентно е дека малиот формат е многу посебна мерка и критериум во достигнувањето на креативните можности на еден автор. Во неговата работа тој користи едноставни геометриски форми и индустриско-импровизирани материјали за создавање дела од различни размери. Неговите скулптури даваат импресија на строгост и рационалност која се потпира врз однапред подготвени постулати и логично артикулирани замисли. Иако авторот користи геометриски цврсти форми во скулптурата, сепак крајниот импакт не е тврд или статичен. Всушност, кога ги гледате неговите скулптури од неколку агли, тие не оддаваат впечаток на совршена поставеност. Покрај нив се добива чувство на вибрирачко движење и тактилност која доаѓа од нагласените прави линии и мрежи, и тоа во повеќето негови дела. Ваквата „конструкција“ на овие скулптури им дава човечки аспект и духовна страна. Очигледно е дека уметникот ја реализирал неговата основна замисла – делото да биде ҆спроводник за духовни работи҆. Слободан Милошески работи методички низ концентрирана перцепција и манипулација со формата. Најпрво започнува со форми кои се произволни и низ процес на трансцендентална имагинација ја дефинира формата како крајна дестинација. Бојата е секундарна – се користи за истакнување на структурата на формата. Завршниот впечаток се комплетира со диригиран веризам, необична текстура, профилиран материјал и неочекувана трансформација на идеалната форма“ – вели историчарот на уметност проф. д-р Џемил Бектовиќ во својата критика по повод оваа изложба.
Слободан Милошески е роден во Охрид во 1977 година. Тој дипломира на Факултетот за физичка култура во Скопје во 2001 година. Во 2009 година дипломира на Факултетот за ликовни уметности во Скопје на Вајарски оддел, а магистрира на истиот факултет во 2011 година. Во 2018 година докторира на Национална уметничка академија во Софија, Р.Бугарија, на Катедрата за скулптура.
Досега има реализирано 24 самостојни изложби, а учествувал на повеќе од 70 групни изложби во земјава и во странство. Добитник е на 15 награди и признанија, од кои најзначајни се Наградата за скулптура „Јордан Грабул“ доделена од Друштво на ликовни уметници на Македонија во 2012 и 2015 година, Наградата за скулптура мал формат „Димо Тодоровски“ доделена од ДЛУМ во 2014 год., Награда за скулптура доделена од ДЛУМ во 2020 год. и Наградата за современа скулптура „Боро Митриќески“ доделена во 2021 год.
Во неговата биографија се забележливи реализираните скулптури во јавен простор меѓу кои: Скулптури на Живко Чинго, Ристо Шишков, Кузман Шапкарев, Јоаким Крчоски, Спомен-облежјето на Првото заседание на АСНОМ, Скулптура на Муза наменета за фасада на објектот „Стар театар“, скулптури наменети за фасадата на објектот на МНР, како и скулптура поставена на Интернационалниот балкански универзитет во Скопје.
Авторот Милошески е член на ДЛУМ од 2009 година, а во моментот работи како вонреден професор на Ликовната академија при Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип.
