Едноставно речено, на човекот му е лесно да сфати која е функцијата на четкичката за заби и како таа функционира, веднаш по првата употреба, меѓутоа за компјутерите наведениот процес на учење претставува сериозен проблем, особено ако се работи за учење кое се базира на еден пример.
За да можат компјутерите да ги препознаат комплексните објекти, наведените мора да бидат преточени во математички формули, односно во компјутерски јазик.
Затоа основниот проблем кон кој се фокусирани истражувачите на вештачката интелигенција е поставување на начин кој е најдобар за претставување на објектите и идеите и разбирлив за компјутерите.
На оваа тема зборува и новото истражување неодамна објавено со списанието „Science“. Во истражувањето се поаѓа од осмислување на компјутерски процедури за секој научен концепт кој првин ќе ги објаснува научените концепти, а потоа ќе ги реализира истите концепти на неколку различни начини.
Таквиот пристап засега функционира само со едноставни симболи, како што се рачно напишаните букви, а се реализира преку алгоритам кој го објаснува процесот на настанување на рачно напишаните букви, а потоа се претвора во компјутерска програма.
Научниците овој пристап го нарекуваат „Bayesian Program Learning“ и се надеваат дека во иднина би можел да ги научи компјутерите на различни начини да пишуваат еден или повеќе знаци.
За да ја истражат доследноста на алгоритамот, научниците одлучиле да проверат дали компјутерски испишаните букви се разликуваат од оние напишани од човек, притоа заклучиле дека не може да се утврди разлика помеѓу двата сета испишани букви.
Извор: http://sciencemag.org
