Разговор со Моника Крстевска, студентка на Факултет за информатика: Технолошките промени ја разгореа мојата љубопитност

1. Кој беше твојот главен предизвик при изборот на идната професија?

- Од периодот на моето раѓање, па до ден-денес, сведок сум на две големи еволуции. Првата е секако онаа човековата, а втората, големата еволуција во светот на технологијата. Големите промени, што од ден на ден се случуваат таму, ја разгореа мојата љубопитност доволно за да се нурнам во светот на информатиката.

2. Кои се предностите при студирањето на УГД?

- Фактот што Универзитетот е релативно млад, а примамува сѐ повеќе студенти секоја година, зборува многу. Разноликоста на наставните единици во состав на Универзитетот, квалитетниот кадар и текот со новите светски технолошки трендови се само дел од нив. Би додала и уште еден огромен плус на УГД. Меѓууниверзитетската соработка остварена со универзитети од други земји, благодарение на која јас поминав два прекрасни семестри на универзитети во Романија и во Полска.

3. Кога би можела да направиш некаква промена за подобар квалитет на студентскиот живот, која би била таа промена?

- Би обрнала поголемо внимание на практичниот дел од студирањето. Сметам дека секој студент заслужува добри резултати, кои од моето досегашно искуство, најдобро се постигнуваат со пракса.

4. Кој е твојот најинспиративен професор?

- Професорскиот кадар на Факултетот за информатика е составен од квалитетни професори и асистенти. Иако до сега сум имала одлични искуства со сите професори, лично би ги одвоила професорите доц. д-р Зоран Здравев и проф. д-р Сашо Коцески. Нивниот пристап кон практичната работа многу ми помогна во досегашното надградување на моето знаење.

5. Како се справуваш со тремата пред испит?

- Во почетокот имав голема трема, а особено пред устен испит. Со текот на времето сфатив дека стравот од „public speaking“ е само дел од мојата потсвест, па сега немам никаков проблем пред испит.

6. Како го поминуваш времето по предавањата, имаш ли некакво хоби?

- Се трудам своето време да го искористам максимално ефективно, па така постојано си наоѓам занимации. Едно време бев и претседател на Локалниот комитет во Штип на Невладината организација „ИАЕСТЕ“. Хоби ми е и учењето на странски јазици, реакцијата што ја добивам кога некој од друга земја ќе сфати дека го разбирам, едноставно ме забавува. Нормално, не изостанува секојдневното дружење со пријателите и опуштањето со добар, култен филм, серија, а неретко и книга.

7. Колку, според тебе, е важно дружењето со колегите на паузите помеѓу предавањата?

- Имам среќа да се најдам во околина на одлични колеги. Таа дружба на паузите, а и на студентските забави, значително го прошири мојот круг на добри пријатели. Чести се колегите од различни градови од Македонија, па одвреме-навреме дружбата ја селиме и кај нив.

8. Каде се гледаш себеси по пет години?

- Со оглед на тоа дека ги завршувам додипломските студии, веќе размислувам и за магистерски студии. „Око“ ми фатија програмите Вештачка интелигенција и Роботика, па се надевам по пет години ќе бидам успешна токму во некоја од тие две области.

Последен пат изменето на Четврток, 07 Април 2016 12:13
Одбележен под
Share this article
Top
We use cookies to improve our website. By continuing to use this website, you are giving consent to cookies being used. More details…