Тоа најчесто се дела со автобиографски елементи, како на пример Ф. М. Достоевски кој боледувал од епилепсија, како и неговиот лик принцот Мишкин во романот „Идиот“.

За туберкулозата пишувале А. Чехов и сестрите Бронте, Е. Дикинсон, за депресијата Е. Хемингвеј, В. Фокнер, Т.С.Елиот и многу други. 

Во овој труд се обработени историските теми за големите епидемии на чума во средниот век и колерата во 19 век и големата смртност меѓу населението, што авторите во своите дела многу реално ја прикажале.

Како што вели доц. д-р Јосимовска: „Книжевноста го користи описот на болестите како историски доказ на животот и тридимензионалното опишување на ликовите и општеството“.

Трудот беше презентиран на Меѓународна научна конференција за филологија, култура и образование „Филко“, што се одржа на Филолошкиот факултет при Универзитет „Гоце Делчев“ во Штип.

Целиот текст може да се прочита на овој линк